This is it

Dit was het dan, morgen vlieg ik naar huis. Ik moet toegeven dat ik een heel dubbel gevoel heb, aan de ene kant wil ik super graag naar huis want ik mis gewoon iedereen van thuis, maar ook gewoon het puur in Nederland zijn, aan de andere kant is ook wel heel vreemd om hier voor altijd weg te gaan. Het is toch waar wat ze zeggen, je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt en dat geldt ook voor het land waarin je verblijft. Toch was dit een ervaring die ik nooit had willen missen met super veel mooie momenten, die de momenten van heimwee zo doen vergeten. Mocht iemand dus ooit nog twijfelen over wel of niet op exchange, sowieso doen! Het is echt wel een toevoeging aan je leven, om het maar even dramatisch te brengen, je leert super veel want je staat er voor het eerst echt helemaal alleen voor. Zelfs als je gewend bent om op kamers te wonen kun je nou niet in de weekenden naar huis en dat was voor mij in het begin wel lastig, maar alles went dus ook dit.

Ondanks dat de behoefte om naar huis te gaan groter is dan om hier te blijven, is het toch een raar idee dat ik straks nooit meer in het afzichtelijke Fantoft kom, nooit meer in mijn smerige keuken waar mijn vriendelijke maar niet bijzonder sociale huisgenoten altijd weer een teringzooi van weten te maken, nooit meer de trap nemen omdat de lift WEER kapot is, en nooit meer om 5u ‘s nachts uit je nest getetterd te worden door het brandalarm (ik heb het geluid een aantal weken opgenomen met m’n telefoon, om het nooit te vergeten zullen we maar zeggen haha!). It’s a bitter sweet goodbye.

De afgelopen weken heb ik voornamelijk gevuld door te leren voor mijn tentamens, wat nogal moeizaam ging op z’n tijd, maar die ik hopelijk toch gehaald heb maar dat weten we voorlopig nog niet, m’n kamer een beetje opruimen en schoonmaken, heel klein beetje sporten, voor de laatste keer door het centrum van Bergen slenteren – in het laatste weekend van november ben ik naar Lysfesten geweest, dan gaat de kerstboom in midden van het meer aan, worden er allerlei kerst liedjes gezongen en wordt er vuurwerk afgestoken, ook ben ik naar Pepperkakebyen (de gingerbread stad), de grootste ter wereld, geweest en ja daar werd mijn kersthart toch wel heel gelukkig van, dus mocht iemand ooit rond deze periode in Bergen zijn (God knows why) dan moet je deze dingen wel even afgaan – en heel veel afscheid nemen. Veel mensen zijn nu al naar huis of op reis en zie ik dus ook niet meer. Om eerlijk te zijn zullen er weinig mensen zijn die ik écht ga missen maar toch voelt elk afscheid weer kut want je hebt toch een halfjaar lief en leed met deze mensen gedeeld. Maar eerlijk is eerlijk, de afgelopen weken zijn er ook wel steeds meer momentjes geweest waarin ik gewoon heel graag mijn spullen wou pakken en in t vliegtuig wou stappen – alhoewel nu één dag voor vertrek het toch ook wel weer even slikken is om hier voor altijd weg te gaan.

Verder hebben we Thijs, toen hij bij Roos op bezoek was, het nachtleven van Bergen nog eens laten zien. Het blijft een bijzondere ervaring en Noorse mannen – en hun bijkomende verleidingsmoves – worden er na 4 maanden niet minder irritant op. Ik kan niet wachten tot ik weer in terug in Nederland ben en één boze blik voldoende is om irritante kerels af te schrikken, haha!
Waar ik trouwens ook echt aan moet gaan denken is dat iedereen me weer kan verstaan en ik niet meer over iedereen kan roddelen in het openbaar vervoer en dat het in Nederland ook niet algemeen geaccepteerd is om iemand schaamteloos voor 20min aan te staren terwijl je met de tram reist. In dat opzicht ben ik dus wel echt ingeburgerd, haha!

Dan ga ik nu m’n allerlaatste spulletjes inpakken zodat ik niks achterlaat als ik morgen dan toch echt met het vliegtuig weer naar Nederland kom. Ik heb al weer genoeg leuke dingen op het programma staan, zo komt Karin donderdag al op bezoek en gaan we (samen met pappa en Tessa) komende zaterdag alweer naar Duitsland voor de kerstmarkt, want ondanks dat mijn kersthart gelukkig is hier, kun je natuurlijk nooit genoeg kerstgezelligheid om je heen hebben. Verder heb ik al wat afspraken staan met allerlei leuke mensen en natuurlijk komen de feestdagen eraan, waarin ik me ga omringen met familie en mezelf ga rond aan ga eten aan producten die hier onbetaalbaar waren zoals vlees, brie en wijn, litersss wijn. Alcohol in het algemeen, want Tessa heeft beloofd om cocktails te maken, dus dat wordt een mooie kerst. Ik heb er nu al super veel zin in! En voor degene die mij ook op Facebook hebben, die weten natuurlijk dat ik in januari mijn lieve vriendinnetje Maudi in Barcelona ga opzoeken met mijn even lieve vriendinnetje Anouk (volgens mij heeft t kind geld teveel, eerst bij mij op bezoek en in januari bij Maudi, haha).

En iedereen die me de afgelopen maanden heeft gevolgd, dan wel via de Skype, dan wel via Whatsapp, of alleen door het lezen van mijn blog/Facebook/Instagram, allemaal ontzettend bedankt! Het deed me altijd weer goed als ik leuke reacties kreeg op mijn geschreven stukjes, en alle kaartjes die zijn binnen gekomen zijn natuurlijk ook helemaal top. Jullie zijn geweldig!

Ik zie jullie misschien morgen weer, en anders vinden we in de komende weken sowieso een keer tijd om af te spreken en gezellig een wijntje te doen!

Liefs,
Annemiek